عدم رغبت به فرزندآوری، زنگ خطری بزرگ برای آینده کشور

« وَالَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً * أُوْلئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَهَ بِما صَبَرُوا وَ یُلَقَّوْنَ فیها تَحِیَّهً وَ سَلاماً »

و کسانى که مى گویند: پروردگارا! از همسران و فرزندان مان مایه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهیزگاران پیشوا گردان[آرى] آنها هستند که درجات عالى بهشت در برابر شکیبایی شان به آنان پاداش داده مى شود و در آن، با تحیّت و سلام رو به رو مى شوند.

جمعیت و فرزندآوری :

مسئله خانواده و جمعیت از جمله عوامل راهبردی در راستای پیشرفت و یا انحطاط جوامع است. در سال‌های اخیر هدف‌گذاری اصلی انقلاب اسلامی که نیل به تمدن نوین اسلامی است بیش از پیش مورد توجه جوانان و نهادهای مختلف اجتماعی و حاکمیتی قرار گرفته است، نهاد خانواده و مسئله فرزندآوری از افق تمدن سازی واجد اهمیت مضاعفی شده است. تاکیدات رهبر معظم انقلاب بر مسئله خانواده و فرزندآوری، نحوی حساسیت را در میان دغدغه مندان انقلاب اسلامی و ایران اسلامی ایجاد کرده است. از این رو بررسی ابعاد مسئله خانواده و جمعیت از منظر فرهنگی و عوامل موثر بر کاهش فرزندآوری حائز اهمیت است.

تحدید نسل:

کلید واژه ای  بسیار مهم که  بارها مقام معظم رهبری در دیدار با کارگزاران نظام از آن استفاده نموده اند.

((تحدید نسل)) تفکری که نسل جامعه و مردم را تهدید کرده و موجب خواهدشد در آینده نه چندان دور شاهد کشوری با کمبود نیروی جوان باشیم و این سدی عظیم دربرابر پیشرفت و توسعه کشور خواهد بود.

نیروی انسانی محور ومحرکه رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است و قطعاً محدودیت آن مانع رشد و توسعه در ابعاد مختلف جامعه خواهد بود.

اگر در کشوری سرمایه و منابع مالی قوی باشد اما رشد جمعیت و فرزند آوری محدود باشد، بدانیم که رشد و توسعه عقیم خواهد ماندوبالعکس اگر جمعیت جوان و پویا باشد، رشد و توسعه روز به روز فعال تر و کارآمد خواهد بود.

اگر امروزه کشور چین توانسته بیشترین نرخ اقتصادی را دربین کشورهای قدرتمند اقتصادی از آن خود کند بدلیل دارا بودن یک جمعیت مُولد و کارآمد است.

پس نتیجه می توان گرفت جمعیت زیاد نه تنها تهدید نیست بلکه فرصتی طلایی و بی نظیر برای رشد و توسعه می باشد.

جمعیت ایران

ایران دوران جوانی جمعیت را پشت سر گذاشته و وارد آستانه جمعیت میانسالی شده است. بنحوی که حدود ۷۰%جمعیت کشور در این دوران هستند و به سرعت به سرعت سالمندی و پیری می روند و اگر تفکرتحدید نسل و عدم رغبت به فرزندآوری  بر جامعه غالب گردد، زنگ خطری بزرگ برای آینده کشور در عقب ماندگی و عدم توسعه کشور خواهد بود.

پیامدهای تحدید نسل

جمعیت شناسان پیامدهای متعددی برای تحدید نسل پیش بینی میکنند که مهمترین آنها عبارتند:

♦عدم رشد و توسعه اقتصادی: دراین خصوص بطور مختصر در مطالب فوق صحبت شد.

?پیری و بی نشاطی جمعیت : یکی از مشکلات ناشی از تنظیم خانواده و کنترل جمعیت، پیری جمعیت و فقدان نشاط وتحرک لازم اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و..است.روشن است جوانان مایه پویایی وسرزندگی جوامع هستند و اغلب نوآوری‌ها، خلاقیت ها و نیز جهش های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی توسط نیروهای جوان به منصه ظهور می رسد و وقتی جامعه ای با نبود این قشر مواجه باشد اساساً ناامیدی برجامعه سایه می افکند و جامعه بسوی محوشدن حرکت میکند

?آسیب های اخلاقی و تربیتی: یکی دیگر از پیامدهای منفی کاهش و نیز کنترل جمعیت، آسیب های اخلاقی و تربیتی است که بیشتر متوجه خانواده‌های کم جمعیت به ویژه تک فرزندی است. چرا؟ زیرا کودکان در خانواده‌های کم جمعیت بالخصوص تک فرزندی، همواره با سلسله خواست ها وانتظارات بی پایانی رشد می کنند که همه یا اکثراً آنها برآورده می شود ازاینرو اینچنین فرزندانی با مفاهیم ارزشی و اخلاقی ای نظیر قناعت، ایثار، گذشت، صبر، کمک به همنوع، مدارا و… بیگانه خواهند بود

?انقطاع نسل بشر: از جمله آثار رشد منفی و کاهش جمعیت، پیری ودرنتیجه، حرکت به سمت انقطاع نسل بشر است. براساس آموزه‌های دینی یکی از مهمترین فلسفه های ازدواج وتشکیل خانواده، زادولد (فرزندآوری) و تشکیل اجتماعات بشری است درغیر اینصورت نسل منقطع می شود، معضلی بزرگ که امروزه بسیاری ازکشورهای غربی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند

: باتوجه به روند کاهشی زادولد (فرزندآوری) در کشور باید درسال ۱۴۳۰ ببعد منتظر رشدمنفی جمعیت باشیم واین روند مشکلات جبران ناپذیری را برای کشور ایجاد خواهد کرد لذا باید از همین حالا به رویکرد فزونی جمعیت روی آورد و افزایش جمعیت رادرجامعه اسلامی ایران بعنوان یک سیاست راهبردی تلقی کرد.آنچه امروزباید مورد توجه قرارگیرد تلاش برای حفظ وضع موجود و اعمال سیاست های منطقه‌ای برای جلوگیری از کاهش سریع باروی درسراسر کشور است.

✍علی وجدی