به گزارش نسیم قائن ، به نقل از فارس، شهر حاجی‌آباد به عنوان مرکز شهرستان زیرکوه با وسعتی معادل ۳۱۷ هکتار محدوده خدماتی بعد از زلزله اردیبهشت ماه ۱۳۷۶ تاسیس شد.
این شهر که قبل از زلزله مهیب سال ۷۶ جمعیت چندانی نداشت از همان ابتدا به علت موقعیت مناسب جغرافیایی و قرار گرفتن در مسیر عبور اهالی تمامی مناطق زیرکوه به شهرستان قاین مورد توجه قرار گرفته بود و این امر منجر به تاسیس برخی نهادهای دولتی از جمله نمایندگی آموزش و پرورش و بخشداری در حاجی‌آباد شد.
اما زلزله ویرانگر و خانمان‌برانداز اردیبهشت ۷۶ در زیرکوه سبب شد تا طرح تجمیع روستاهای اطراف در حاجی‌آباد اجرا شود و با گسیل جمعیت روستاهای اطراف به این منطقه، شهر حاجی‌آباد در حالی که هیچگونه زیرساخت مناسبی در آن آماده نشده بود، تشکیل شد.
در شهریورماه ۱۳۹۱ پس از جدا شدن بخش زیرکوه از شهرستان قاین و ارتقاء به شهرستان، شهر حاجی‌آباد به عنوان مرکز شهرستان زیرکوه انتخاب و در مدت زمان کوتاهی ادارات متعددی در این شهر راه‌اندازی و تعدادی از نمایندگی‌های ادارات نیز که قبلا در این شهر مستقر بودند به اداره تبدیل شد که این امر منجر به ورود نیروهای غیربومی بیشتری به شهر حاجی‌آباد شد.
نیروهایی که اکثرا بعد از ورود به شهر از کمبود امکانات و آماده نبودن زیرساخت‌ها انتقاد داشتند و در مواقعی به علت نبود امکانات رفاهی مناسب در شهر اقدام به رفت و آمد به شهرهای اطراف می‌کردند.
اما کمبود امکانات رفاهی و آماده نبودن زیرساخت‌ها این روزها نه تنها مورد انتقاد بسیاری از نیروهای غیربومی شهر حاجی‌آباد است، بلکه اکثر شهروندان حاجی‌آباد از شرایط موجود گلایه‌مند هستند و نوک پیکان بسیاری از این انتقاد به سمت شهرداری حاجی‌آباد است.
کمبود اعتبار عامل اصلی در آماده نشدن زیرساخت‌ها
شهردار حاجی‌آباد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در زیرکوه، کمبود اعتبارات را عامل اصلی آماده نشدن زیرساخت‌ها عنوان کرد و اظهار داشت: شهر حاجی‌آباد در سال ۱۳۷۹ در مجموعه ۳۱۷ هکتار محدوده خدماتی تاسیس و طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ تعداد ۵ هزار و ۹۲۰ نفر در این شهر سکونت دارند.
احسان کریمدادی خاطرنشان کرد: وقوع زلزله اردیبهشت ۷۶ سبب شد تا روستای حاجی‌آباد در یک بازه زمانی بسیار کوتاه تبدیل به شهر شود، در حالی که بسیاری از زیرساخت‌های شهر شدن موجود نبود و از زیرساخت‌های روستایی استفاده شده است، تا جایی که می‌توان از حاجی‌آباد به عنوان یک روستاشهر در آن زمان نام برد.
وی تصریح کرد: تاسیس شهر حاجی‌آباد با آغاز خشکسالی‌های ۱۷ ساله مقارن شد و با توجه به اینکه حدود ۸۰ درصد مردم شهرستان از راه کشاورزی و دامداری امرار معاش می‌کنند، و بروز خشکسالی سبب ایجاد مشکلات عدیده‌ای برای این قشر شد به حدی که در پرداخت عوارض شهرداری ناتوان هستند.
۱۰ درصد شهروندان عوارض پرداخت می‌کنند
شهردار حاجی‌آباد با بیان اینکه یکی از منابع پایدار درآمد شهرداری‌ها اخذ عوارض و بهای خدمات شهری از شهروندان است، اذعان داشت: در شهرهای بزرگ و توسعه یافته حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد مردم اقدام به پرداخت عوارض می‌کنند در حالی که با توجه به مشکلات ذکر شده کمتر از ۱۰ درصد مردم شهر حاجی‌آباد توانایی پرداخت عوارض سالیانه شهرداری را دارند.
کریمدادی اخذ عوارض از محل صدور پروانه ساختمانی را یکی دیگر از منابع درآمدی شهرداری‌ها عنوان کرد و گفت: به علت عدم توانایی مالی مردم در ساخت و ساز، به طور میانگین ماهانه یک پروانه ساختمانی در شهر صادر می‌شود که درآمد چندانی از این محل حاصل نمی‌شود.
اعتبار ۵ هزار نفر جمعیت برای ۱۱ هزار نفر هزینه می‌شود
وی اعتبارات دولتی را منبع سوم درآمد شهرداری‌ها دانست و تصریح کرد: در مبحث توزیع اعتبارات مهمترین فاکتور، فاکتور جمعیتی هر شهر است ولی با توجه به اینکه شهر حاجی‌آباد از تجمیع روستاهای اطراف تشکیل شده، متاسفانه شهروندان در زمان آمارگیری به روستاهای خود مراجعه می‌کنند تا آمار روستای آن‌ها بالا رفته و بتوانند از امکانات و اعتبارات دهیاری‌ها و رسیدن به نرم شورای اسلامی بهره ببرند.
شهردار حاجی‌آباد با انتقاد از این روند، خاطرنشان کرد: این موضوع سبب پایین آمدن آمار سرشماری در شهر حاجی‌آباد می‌شود و پس از پایان سرشماری همین افراد به عنوان شهروند حاجی‌آباد به شهر بر می‌گردند و از تمامی خدمات عمومی، فضای سبز و آسفالت معابر استفاده می‌کنند درحالی که سرانه اعتباری آن‌ها به حساب دهیاری روستاهایشان واریز شده است.
از نظر کریمدادی آمار جمعیت شهر حاجی‌آباد به دلیل مهاجرت روزانه افراد متغیر است؛ این آمار درحالی در سرشماری سال ۹۱، ۵ هزار نفر ثبت شده است که برخی دستگاه‌های خدمت‌رسان مانند شبکه بهداشت و درمان از آمار جمعیتی ۱۱ هزار نفری خبر می‌دهند.
وی افزود: این در حالی است که اعتبارات ابلاغ شده بر اساس جمعیت ثبت شده در سرشماری‌ها است بنابراین اعتبار ابلاغ شده شهر حاجی‌آباد برای جمعیتی معادل ۵ هزار نفر است.
وی ادامه داد: یکی از فاکتورهای درجه‌بندی شهرداری‌ها میزان اعتباری است که در طول سال از طرف شهرداری برای شهروندان هزینه می‌شود که این میزان اعتبار در شهری مثل تهران حدود ۲ میلیون تومان برای هر شهروند و در شهر حاجی‌آباد با توجه به آمار و جمعیت واقعی ساکن در شهر حدود ۲۰۰ هزار تومان برای هر شهروند است در حالی که در شهرهای کوچکتری مثل زهان با توجه به واقعی بودن آمار و سکونت مردم در شهر این مبلغ حدود یک میلیون تومان به ازای هر شهروند است.
شهردار حاجی‌آباد گفت: یکی از دغدغه‌های حال حاضر در مدیریت شهری حاجی‌آباد، کمبود سرانه فضای سبز برای هر شهروند است که این مشکل برگرفته از نبود منابع آبی پایدار در شهر و شهرداری است.
کریمدادی ادامه داد: قریب به ۱۷ سال شهرداری حاجی‌آباد پیگیر موضوع تامین منابع آبی از طریق مراجع ذیصلاح بوده است و حتی طرح جداسازی آب شرب از آب فضای سبز نیز تهیه و آماده اجراست که این طرح فقط به دلیل نبود منبع آبی در حال حاضر متوقف شده است.
وی تصریح کرد: یکی از عواملی که سبب عدم موفقیت شهرداری در اخذ مجوز حفر چاه برای انجام پروژه جداسازی آب شرب از آب فضای سبز شود، سخت‌گیری و قوانین دست و پاگیری است که به طور کلی‌نگری تصویب می‌شود و قانونی که برای مازنداران و گیلان و دماوند تصویب شده است در شهرها و مناطق کوچکی مثل زیرکوه با شرایط کاملا غیر همسان با مناطق برخوردار اجرا می‌شود.
شهردار حاجی‌آباد با بیان اینکه تمام دغدغه ما در شهرداری بهبود وضعیت شهر و جلب رضایت شهروندان است، تاکید کرد: باعث و بانی مشکلات موجود در شهر، به پایین بودن منابع درآمد شهرداری و مشکلات جذب اعتبار با توجه به مشکلات ذکر شده است که امیدواریم با درایت مسؤولان امر و کمک مردم این مشکلات به حداقل برسد.
به هر حال آنچه مسلم است و سبب نگرانی و ابراز گلایه شهروندان شهر حاجی‌آباد شده است، کمبود امکانات رفاهی و عدم وجود زیرساخت‌های مناسب در این شهر مرزی است که امیدواریم با درایت و چاره‌اندیشی مسؤولان ذی‌ربط این مشکلات رفع شود تا شاهد شهری زیبا و پرتکاپو در شهرستان مرزی زیرکوه باشیم.
